आघात

शिकविलेस जे गाणे मला अजूनही मी गात आहे
षडज पेलला नाही जरी लयीत मी निष्णात आहे

नखशिखान्त तू लावण्यमूर्त लाजभारे वाकलेली
तनुलतेस जो येई सुगंध कोणत्या पुष्पात आहे

सुखमयी अशा या वेदना अजाणता देऊन जाशी
उमलत्या कळीचा, साजणी ग , कोवळा आघात आहे

जवळ तू तरीही बोललो न गूज कानी प्रेमिकांचे
बहरलीस तू, मी कैद मात्र वादळी मेघांत आहे

मृदुल मोरपंखी स्पर्श हा ईमान डोलावून जाता
वचनबध्द मी राहू कसा ग, खोट ही रक्तात आहे


कवी - मिलिंद फ़णसे