घर हपीस यांतच घालित घालित फेऱ्या
हार्मॉनिक हलते जीवन मागे पुढे
ही धाव पहाया माझी केविलवाणी
हे खो खो चे दोन खांब तेवढे
अनुकूलन हे ना, ही तर करडी कारा
आत कोंडले गेलो सगळे हमाल
या सुटाबुटातून भरली नोकरशाही
ओझ्याचे आम्ही ठरलो केवळ बैल
या वाटेवरुनी रोज ओढता गाडे
चिमटीत वाटते नभास आता धरू
आभास सुखाचे कर्जाळुन जाताना
ते उडून जाते इवले फुलपाखरू
हा खाटिकखाना काव्य इथे ना शोभे
ही साहित्याची इथे न वटती नाणी
चर्कातुन इथल्या पिळुन रोज निघताना
मी रोज निराळी कुठून आणू गाणी?
कवयीत्री - अनल्पा
No comments:
Post a Comment