एकटाच मी

नाही कुणीच आसपास...एकटाच मी !
वाटे किती किती उदास...एकटाच मी !

मागे-पुढे कुणी न सोबतीसही कुणी...
माझा सुना सुना प्रवास...एकटाच मी !

माझी कुठेतरी असेल सावली इथे...
शोधा, करा करा तपास...एकटाच मी !!

माझ्या मनात बाग एक रोज बहरते...
हे माळरान...अन् भकास एकटाच मी !

माझ्याच आठवांत दंग दंग मी असा...
माझेच सोबतीस भास...एकटाच मी !

होतो भ्रमात... मी नसेन एकटा कधी -
झाला अता पुरा निरास...एकटाच मी !

येऊ नका कुणीच भेटण्यासही मला...
देऊ नका उगीच त्रास...एकटाच मी !

नाही मला कुणीच सोबती-सवंगडी
आहे तुझा खरा कयास...एकटाच मी !

नाही कधीच त्या फुलास मी विचारले...
देशील का मला सुवास...एकटाच मी !

कवी - प्रदीप कुलकर्णी