हेही असेच होते, तेही तसेच होते
आपापल्या ठिकाणी सारे ससेच होते
केले न बंड कोणी... त्या घोषणाच होत्या
ज्यांनी उठाव केला तेही घसेच होते
आला न गंध त्यांना केव्हाच चंदनाचा...
सारे उगाळलेले ते कोळसेच होते
तू भेटलीस तेव्हा मी बोललोच नाही
तू भेटतेस तेव्हा माझे असेच होते
होती न ती दयाही... ती जाहिरात होती
जे प्रेम वाटले ते माझे हसेच होते
झाला उशीर जेव्हा हाका तुला दिल्या मी
मातीत पावलांचे काही ठसेच होते
कवी - सुरेश भट
सुंदरच आहे गज़ल .
ReplyDelete