या नभाने या भुईला दान द्यावे
आणि या मातीतून चैतन्य गावे
कोणती पुण्ये अशी येती फळाला
जोंधळ्याला चांदणे लगडून जावे
या नभाने या भुईला दान द्यावे
आणि माझ्या पापणीला पूर यावे
पाहता सुगंध कांती सांडलेली
पाखरांशी खेळ मी मांडून गावे
गुंतलेले प्राण या रानात माझे
फाटकी ही झोपडी काळीज माझे
मी असा आनंदुन बेहोष होता
शब्दगंधे तू मला वाहून घ्यावे
कवी - ना. धों. महानोर.
1 comment:
http://calligraphicexpressions.blogspot.in/2012/07/calligraphy-02072012.html
पाहता सुगंध(?) कांती सांडलेली
आणि
शब्दगंधे तू मला वाहून(?) घ्यावे
या ओळी वरील लिंक मध्ये बरोबर आहेत असे मला वाटते.
भारती पागे.
Post a Comment