सार्याच शंकांची अशी मागू नको तू उत्तरे
असतात शंकेखोर जे त्यांचे कधी झाले बरे?
वेड्या, शहाण्यासारखा तू खा शिळी ही भाकरी,
घाणेरड्या खोलीत ह्या शोधू नका आता घरे
बोंबा अशा मारू नको, त्यांना तुझी चिंता किती?
मागेच दुःखांची तुझ्या भरली तयांनी टेंडरे
तू मान वेदान्तापरी सारीच खोटी इंद्रिये,
पण जाण अपुले पोट तू ह्या इंद्रियामाजी खरे
जमणारही नाही तुला त्यांची तिकोनी संस्कृती;
रे, बायकोमागे तुझ्या लेंढार पोरांचे फिरे!
संभावितांना तू कधी सांगू नको स्वप्ने तुझी;
चोरोनिया नेतील ते बाबा तुझी ही लक्तरे
प्रस्थापितांचे बंड हे त्यांची प्रतिष्ठा वाढवी,
त्यांच्या तुताऱ्या वेगळ्या... हाती तुझ्या पोंगा उरे !
असतात शंकेखोर जे त्यांचे कधी झाले बरे?
वेड्या, शहाण्यासारखा तू खा शिळी ही भाकरी,
घाणेरड्या खोलीत ह्या शोधू नका आता घरे
बोंबा अशा मारू नको, त्यांना तुझी चिंता किती?
मागेच दुःखांची तुझ्या भरली तयांनी टेंडरे
तू मान वेदान्तापरी सारीच खोटी इंद्रिये,
पण जाण अपुले पोट तू ह्या इंद्रियामाजी खरे
जमणारही नाही तुला त्यांची तिकोनी संस्कृती;
रे, बायकोमागे तुझ्या लेंढार पोरांचे फिरे!
संभावितांना तू कधी सांगू नको स्वप्ने तुझी;
चोरोनिया नेतील ते बाबा तुझी ही लक्तरे
प्रस्थापितांचे बंड हे त्यांची प्रतिष्ठा वाढवी,
त्यांच्या तुताऱ्या वेगळ्या... हाती तुझ्या पोंगा उरे !
कवी - सुरेश भट
No comments:
Post a Comment