पावसाच्या धारा येती झरझरा
झाकळले नभ, वाहे सोसाट्याचा वारा
रस्त्याने ओहोळ जाती खळखळ
जागजागीं खाचांमध्ये तुडुंबले जळ
ढगावर वीज झळके सतेज
नर्तकीच आली गमे लेवुनिया साज
झोंबे अंगा वारे काया थरथरे
घरट्यांत घुसूनिया बसली पाखरें
हर्षलासे फार नाचे वनीं मोर
पानांतून हळूं पाहे डोकावून खार
डोईवरी मारा झाडांचिया तळी
गुरे शोधिती निवारा
नदीलाही पूर लोटला अपार
फोफावत धावे जणू नागीणच थोर
झाडांची पालवी चित्ताला मोहवी
पानोपानी खुलतसें रंगदार छबी
थांबला उजळे आकाश
सूर्य येई ढगांतून, उधळी प्रकाश
किरण कोंवळे भूमीवरी आले
सोनेरी त्या तेजामध्यें वस्तुजात खुले
सुस्नात जाहली धरणी हासली,
वरुणाच्या कृपावर्षावाने संतोषली
कवयित्री - शांता शेळके
(Ashwinis-creations ने सुचवल्यानुसार ही कविता इथे टाकत आहे. पण कवितेचे शब्द अगदी तसेच्या तसे आहेत की नाही ते पहाण्यासाठी मुळ कविता न सापडल्याने मला जशी आठवली आणि मित्रांनी जे बदल सांगितले त्यानुसार इथे लिहीली आहे. आपणास जर कवितेत मुळ कवितेपेक्षा काही वेगळे आढळल्यास कळवा, त्यानुसार बदल करायला मला नक्कीच आवडेल.)
थॅंक्यू अमित, माझ्या फार हळुवार आठवणी या कवितेशी निगडित आहेत. माझ्या बाबांनी शिकवली होती ही कविता मला. दुसरीत असतांना. कवितेशी नातं जडलं ते तेव्हापासूनच.
ReplyDeleteआताही ही कविता वाचतांना त्यांचीच आठवण येतेय.
काही काही ओळी, उदा:
डोईवरी मारा झाडांचिया तळी
गुरे शोधिती निवारा
अपूर्ण वाटतात का?
या ओळी अशा आहेत
Deleteपावसाच्या धारा, डोईवरी मारा
झाडांचीया तळी गुरे शोधती निवारा
हो
ReplyDelete... डोईवरी मारा
झाडांचिया तळी गुरे शोधिती निवारा
आणि
पानोपानी खुलतसें रंगदार छबी
... थांबला उजळे आकाश
सूर्य येई ढगांतून, उधळी प्रकाश
ह्या ओळी अपूर्ण वाटल्या, पण आमच्यापैकी कोणालाच त्या पूर्ण आठवल्या नाहित, म्हणून मग तशीच post केली आहे. कदाचित भेट देणा-यांपैकी कोणाला माहिती असतील तर त्या पूर्ण करता येतील.
पावसाच्या धारा डोईवर मारा !
ReplyDeleteझाडांचिया तळी गुरे शोधिती निवारा !!
थांबला पाऊस, उजळे आकाश !
सूर्य येई ढगांतून, उधळी प्रकाश !!
"वरुणाच्या कृपावर्षावाने संतोषली" या ओळ ऐवजी मूळ कवितेत "देवाजीच्या करणीने मने संतोषली" अशी ओळ आहे. आपण
ReplyDeleteमूळ कवितेत बदल करून मूळ कवितेतील भाव बदल करून टाकलात साहेब. खरे तर हि कविता मला ४४ वर्षापूर्वी इयत्ता २ री
ला होती.आजही ती पाठ आहे.
खरोखर जुन्या शाळेतल्या आठवणी जागवल्या...
ReplyDeleteशेवटची ओळ
ReplyDeleteदेवाजीच्या करणीने मनी संतोषली ..
अशी आहे .
त्यातली देवाजीची हा शब्द एकदम चपखल