आठवांचे सत्र होते
चांदणे सर्वत्र होते
मोगऱ्याचा गंध होता
मात्र कोरे पत्र होते
विलगली दोन्ही शरीरे
श्वास का एकत्र होते ?
शेवटी परकेच आले
सोयरे इतरत्र होते
सख्य ना झाले कुणाशी
ह्रदयही सावत्र होते
जीवनाची कोठडी अन्
मृत्युचे वर छत्र होते..
कवी - वैभव जोशी .
No comments:
Post a Comment