व्यक्तिनिरपेक्ष प्रेमाचे सुनीत

जेंव्हा 'ती' शिरली हळूच अमुच्या कंपूमधे नेमकी,
नक्की कोण तिच्या मनांत भरले होते, कुणा ना कळे!
होते 'इच्छुक' सर्व आंतुन, तरी जो तो दुज्याला पिळे!!
बोले 'सूचक काही' काल परि ती, अन् 'तो' निघे 'मी'च की!

सारे टाकत जीव हो तिजवरी माझ्याप्रमाणे जिथे,
गेली माझीच 'मूक साद' तिजला ऐकू कशी काय ती?
हे धागे गतजन्मिचे, कि मटका, की काही टेलीपथी?
साला हे मिळणे घबाड - नसता ध्यानीमनी काही ते!!

होतो आम्ही महारथी अतिरथी सारेच कंपूमधे,
सारे एकुलते, बरे मिळवते, सद्वर्तनी, देखणे!
ऐशांतून तिने मलाच वरीले?! वा! धन्य झाले जिणे!
"ए, तारा अपुल्या कश्या ग जुळल्या?" - मी बोलता ती वदे --

"ऐसी क्वालिफिकेशने जवळ, तो चाले 'कुणीही' मला
'अल्फाबेटिकली' बघून, पहिला प्रस्ताव केला तुला!!"

कवी - महेश