कविता

एक बातमी आलीये , माझ्या दोस्ताला म्हणे बरं नाही

काल परवापर्यन्त बरा होता, पण हल्ली काही खरं नाही

पिंजारालेले केस अन् चुरगळलेला वेष,

चप्पल अंगठा तुटलेली, गळा शबनम लटकलेली

सैरभैर चित्त आणि , हाती कागद लेखणी

मुद्रेवर पहिलटकरी भाव,

सतत काहीतरी हरवल्याचा आव

रस्त्यात अचानक थांबतो, स्वतःशीच बडबडतो

झोळीतला कागद काढून काही बाही खरडतो

रोजच्याच गोष्टीत त्याला नवे अर्थ दिसतायत

चांगलं-चुंगलं ऐकावं,वाचावं अशा इच्छा होतायत

का कोण जाणे जीवाची फार घालमेल होतेय

पावलागणिक त्याला नवीन ओळ सुचतेय

त्याला म्हणे वैद्याकडे नेऊन,

विचारलं त्याची नाडी दाखवून,

की ‘ माझं नक्की काय होणार आहे ? ‘

उत्तर मिळालं, ” अभिनंदन,

तुम्हाला लवकरच एक कविता होणार आहे ! “

कवी - सतीश वाघमारे